وقایع اتفاقیه

زین همراهان سست عناصر دلم گرفت شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

همیشه از سکون دلتنگ بودم.
بودن در حضیض برایم لذت رسیدن به اوج را داره و در اوج بودن منظره وسیع با عمق دید ماندگارم می کند.
اما الان در سکونم ، از تبدیل شدن به مرداب می ترسم.
امیدوارم زودتر بدر بیام
با خودم داشتم زمزمه می کردم :

تو کجایی تا شوم من چاکرت		چارقت دوزم کنم شانه سرت
دستکت بوسم بمالم پایکت		وقت خواب آید بروبم جایکت
ای فدای تو همه بزهای من		ای بیادت هیهی و هیهای من