وقایع اتفاقیه

زین همراهان سست عناصر دلم گرفت شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

این از تقریرات عرفان نظر اهاری است که دوستی برایم کامنت گذاشته :
عاشق می خواست به سفر برود. روزها و ماه ها و سال ها بود که چمدان می بست. هی هفته ها را تا می کرد و توی چمدان می گذاشت. هی ماه ها را مرتب می کرد و روی هم می چید و هی سال ها را جمع می کرد و به چمدانش اضافه می کرد.او هر روز توی جیب های چمدانش شنبه و یکشنبه می ریخت و چه قرن هایی را که ته ته چمدانش جا داده بود ....

اما به نظرم یک مشکل اساسی دارد که اگر قصد خدا این بود، چرا آفرینش را بر زوج نهاد،
خدا خواست هیچ چیز نداشته باشد، اما هیچ کس را به توان خود او گذاشت، او منتظربود، بنده خود کس خود را بیابد.
اگر خدا توشه هیچ کس را برای او می پسندید، ولوله کس را از روز اول تا ازل در ذهنش نمی انداخت، خدا خود به دنبال صورت دیگری بود . . .