چیزهایی هم هست که به انها سفارش شدیم، برای زمانهایی که خیلی خوشحالیم یا خیلی ناراحت.
فاتحه اهل قبور از این چیزهاست، تا به حال شده زمانی که ناراحت هستید به گورستان رفته باشید، قبرهای ردیف به ردیف ، ادمهای ارام گرفته ... انهایی که زمانی زیسته اند و حال به آرامی خفته، بودن در این فضا، گوشزد کننده دیر یا زود خود ما است، و هشدار دهنده و ارام بخش،
عاقبت خاک گل کوزه گران خواهیم شد.
اگر تا به حال امتحان نکرده اید ساعتی را به این کار اختصاص بدید.
کدیور می گفت: برای احترام هم شده سفارش شدیم در زمان مرگ پدر و مادر قبل از دفن انها، دقیقه ای را یکی از فرزندان در خاک بگذراند. چه حسی بهتون دست می دهد، جدا از این واقعه دردناک از دست دادن یک عزیز این حس رو تجربه کنید؟
من که خودم دوست دارم، و بارها خواسته ام، آرامش خاصی ادم پیدا می کند. آرامشی که از نقل برون است.
در تاریخ نقل است، که ابوذر و دیگر صحابه در درون قبرخود به عبادت می پرداختند. دل آدم؛ اگر آدم باشه خشوع خاصی پیدا می کنه ...